zaterdag 14 maart 2020

Overleven in tijden van Corona


 Ik weet niet of België ooit al eerder in de geschiedenis in lock down is geweest. Het is in ieder geval de eerste keer in mijn leven dat we in ons landje te maken krijgen met maatregelen om een pandemie of wereldwijde epidemie in de perken.
Er zijn mensen die het bloedserieus nemen. Toen ik naar de supermarkt ging, zag ik mannen en vrouwen met dozen vol pastasaus, pasta en afbakbroodjes naar hun auto spurten. Anderen stonden er wat lacherig op te kijken, want de uitbater garandeerde dat 's anderendaags de rekken gewoon weer vol zouden liggen.

Ik werk in een sector waarin ik mij niet hoef te verplaatsen om te werken, en dat is uiteraard meer dan comfortabel. Doordat ik nu geen verre verplaatsingen meer moet doen krijg ik de komende weken wat meer tijd om verder te schrijven aan boek nummer 2. Ja hoor, een titel heb ik al (een voorlopige toch) maar die hou ik nog even geheim.

Maar ik ben wel creatief geweest vandaag en heb een logo ontworpen voor mijn jeugdreeksen. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Ik wil toch graag een warme oproep doen om in deze dagen van onzekerheid eens extra te denken aan al die mensen die niet de luxe hebben om thuis te blijven. Ik denk hier in de eerste plaats aan het verplegend en verzorgend personeel in onze rust- en ziekenhuizen. Maar ook aan de kassadames die geconfronteerd worden met angstige, onbeschofte en soms boertige klanten aan de kassa. Zeker ook de bevoorraders die ervoor zorgen dat er geen tekorten zijn in onze warenhuizen maar ook aan de bezorgdiensten die sinds een paar dagen zwaar overbevraagd worden omdat mensen het zekere voor het onzekere nemen en hun bestelling liever online plaatsen.
Denk ook eens aan de buren die misschien niet in staat zijn om naar de winkel te gaan, of het gemeentehuis of wat dan ook. Vraag eens of je niets voor hen kan meebrengen. En vergeet de nonkels, tantes, oma's en opa's in bejaardentehuizen niet. Bel ze als je kan om de twee dagen op, zo weten ze dat ze niet vergeten worden.
We komen dit wel weer te boven, doen we dat niet altijd? De mens is flexibel en past zich aan. Maar het doet wel vreemd aan, een planeet die in volledige lockdown gaat door een beestje dat met het blote oog niet zichtbaar is. Hou jezelf en je geliefden veilig!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten